W naszym Domu szybko płynie życie,

No i mieszka nam się tutaj znakomicie.

Czas feryjny – wolne chwile, odpoczynek

Dla chłopaków dziewiętnastu, jedenastu zaś dziewczynek.

Ferie przywitały wszystkich śniegiem,

No więc my – na lodowisko biegiem!

Choć spotkania bliskie były ciała z lodem, 

Nauczyliśmy się jeździć – mimochodem. 

I na łyżwach już nie straszna jazda;

Potem narty – nie powstydziłby się żaden gazda!

I bałwana lepiliśmy, był też zjazd na byle czym,

Jazda z górki na pazurki, z tyłu – śniegu dym.

By się jakoś  ogrzać, na basen jedziemy,

W wolnej chwili film obejrzeć – do kina idziemy.

 A wieczorem można spotkać się, pogadać,

Ciasto upiec, frytki zrobić, potem to pozjadać.

I na kulig ruszyć, zakończyć ogniskiem

I kiełbaską upieczoną nad tym paleniskiem.

 I muzyczne też spotkania się odbyły,

Śpiewaliśmy wszyscy, ile kto ma siły.

I w ostatni week-end ferii – w sobotę, niedzielę

Odwiedzili nas z Warszawy przyjaciele.

Czas spędziliśmy ciekawie oraz miło.

Szkoda, że to wszystko się skończyło.

                                                  Z feryjnym pozdrowieniem…